1
دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه فردوسی مشهد
2
دانشپژوه سطح سه رشته تفسیر و علوم قرآن مدرسه تخصّصی قرآن و عترت مشهد
چکیده
اهل سنّت غالباً جایگاهی بسیار والا همچون جایگاه عصمت برای صحابه ی پیامبرصل الله علیه و آله قائلاند. در نگاه ایشان صحابی پیامبر، به دلیل درک ظاهری پیامبر اکرم صل الله علیه و آله از هرگونه خطا و اشتباهی، مصون بودهاند و برای این ادّعای خود، آیاتی از قرآن کریم ذکر میکنند؛ از جمله این که طبق آیه ی 100سورهی توبه، تمام صحابه را ازجمله ی سابقون می دانند که هم خدا از آنها راضی است و هم آنان از خدا راضی هستند، لذا همگی عادل اند و در مورد آنها جرح و تبدیل راه ندارد. در قرآن کریم، واژهی «صحابی» با این معنای کنونی بیان نشده و اگر مدح و ثنایی به مسلمین نسبت داده شده، مطلق نیست بلکه مشروط به برخی شرایط، ازجمله ایمان و عمل صالح افراد است، نه به صرف صحابی بودن آنها. با توجّه به بررسی آیه ی 100 سورهی توبه، عدالت همه ی صحابه اثبات نمیشود.