بررسی روابط بینامتنی قرآن کریم و دعای ابوحمزۀ ثمالی

* قرآن کریم.

1. ابن‌طاووس حلی، علی، 1330ق، جمال الاسبوع بکمال العمل المشروع، قم: دار الرضی.
2. احمدی، بابک، 1370، ساختار و تأویل متن، تهران: نشر مرکز.
3. امام سجاد7، 1376، الصحیفة السجادیة، قم: دفتر نشر الهادى.
4. آلن، گراهام، 1380، بینامتنیت، ترجمۀ پیام یزدانجو، تهران: نشر مرکزش.
5. رکنی یزدی، فاطمه، 1391، عرفان عملی در صحیفۀ سجادیه، مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.
6. زرکشی، بدرالدین محمد بن عبدالله، 2009، البرهان فی علوم القرآن، بیروت: دارالفکر.
7. عمرانی، مسعود، 1391، خداشناسی در دعای عرفۀ حضرت امام حسین7، مشهد: بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی.
8. قائمی‌نیا، علیرضا، 1389، بیولوژی نص، تهران: پژوهشگاه فرهنگ واندیشۀ اسلامی.
9. قمی، شیخ عباس، ۱۳۴۴ق، ‌مفاتیح الجنان، مشهد: بی‌نا.
10. کلینی، محمد بن یعقوب، 1369، اصول الکافی، تهران: کتاب‌فروشی علمیه اسلامیه.
11. مجلسی، محمدباقر، 1403، بحار الانوار، بیروت: موسسه الوفاء.
12. محمدی، حمید، 1394، درسنامۀ صحیفۀ سجادیه، قم: دار العلم.
13. میرزایی، فرامرز و ماشاءالله وحدی، بهار۱۳۸۸، «روابط بینامتنی قرآن با اشعار احمد مطر»، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، س۱۶، ش22، ص۲۹۹ تا ۳۲۲.
14. نامور مطلق، بهمن، 1390، درآمدی بر بینامتنیت: نظریه‌ها و کاربردها، تهران: انتشارات سخن.
15. نصیری، علی، 1385، آشنایی با علوم حدیث، چ۵، قم: مرکز انتشارات حوزۀ علمیه.